't Is weer tege sloetestiet, 't geit neet miër zoë vlot.
D'n hiële aovundj hosse, den bèsse ram kapot.
Weem haaj dao de keulkast vol ? Det kreeg ich net nog mèt.
Nog efkus get kaojsjottel, en dan pas weer nao bèd.

Refrein:
Hubse toch zoëvöl in hoes ?
Nou den aete wae neet thoes,
mèt Vastelaovundj.
Wae gaon gerusj mèt uch op reis,
veur dae ummer mèt zoorvleis,
mèt Vastelaovundj.
Echt, ut is os waal get waerd,
ich hub honger wie un paerd,
mèt Vastelaovundj.
Want van hosse en van lol,
kriege wae de maag neet vol,
mèt Vastelaovundj.

's Zundjigs is de optocht d'r, det weurdj 'ne lange daag.
Mer det wiltj niks zègge, mèt unne volle maag.
Moder heet nog good gekooktj, den kinne we weer draan.
D'n hiële daag tampiëste, van veur toet achteraan.

's Mondigs nao de kroegetocht, de boek dae protesteertj.
Allein zo'n vloeibaar bottram, die is get snel verteertj.
Mer dao kumptj de buurman al, dae sleiptj os mèt zich mèt,
en goëdj biej um vol leefdje get frieten in ut vèt.