Marie
Refrein:
Marie, diech bis de schönste, oh-la-la,
altied lache en altied zinge, die troe-la-la.
Marie, diech bis de schönste, oh-la-la,
huur vaan miech, iech liebe diech ja-ja.
Huur, wat iech höb liere kinne, iech wèl häör goon beminne,
e mädchen ja, so fein, fein, fein.
Zie, bedeent altied de manne, al vaan die groete kanne,
iech wünschte sie war mein.
Gaw, daan kump ze aongeloupe, veer goon weer pölle koupe,
'n eder reup Marie, Marie,
Gaw, veer weure zenewechteg, 't weurt miech noe emechteg,
iech kin bijnao neet mie.
Kiek ze mèt die pölle sjowwe, ein vaan de sjoenste vrowwe,
mèt ouge ja so blau, blau, blau.
Oets zal iech mèt häör goon trowwe, dat zal miech noets berowwe,
dat weit iech ganz genau.
Huur, dao späölt weer die kapelle, bestèl nog eine snelle,
e rundsje vaan die pölle beer.
Stop, sjei oet mèt dat gelazer, drink leeg die groete glazer,
daan rope veer häör weer.
Kiek noe ins nao die ouge, kiek ins nao dat geziech.
Iech wèl mie gans leve deile, allein mèt diech.
Kiek noe ins nao die ouge, kiek ins nao dat geziech.
Iech beij diech op mien kneje, haw estebleef vaan miech.