Zoee zee-j-e met un staêl op stap, 't ès oeeveral drök gae staotj 'r krap.
De blaetjes beer di-j schuueve oeever de köpkes haer.
Legktj same un paar sênt bee-j-ein, jao, hieel de kliêk det ès nôw ein.
Gae zingtj en dânsj en boeete èsj un pôkke waer.

Refrein:
Mer gein mins dae d'r aan deenktj wi-j oeeze naam ontstânge ès.
Doeerdet eederein oppe luip ging vör 'ne doeetgewoeene vès.
Haa-j det paert zich neet verschrokke, nein, dan waas d'r niks gebuuertj.
En haa-j neemes oppe waereltj van oees Rogstaekers gehuuertj.

En zee-j-e dan met zoee'n staêl op stap, dao nieeptj uch wat gae zetj uch schrap.
Mer laotj um dan hieel stillekes oeever de zökskes gaon.
Gae zeetj ze snoeeve en kiektj us roont, gae huurtj ze deenke d' ès neet gezoont.
Mer nemes zal dan zegde det heb ich gedaon.