Iech höb 't altied wel gedach, waor dat wat ampa altied zag,
es heer Mestreech aon't greuje zaog.
Die stad, die greujt ziech nog kepot en lik astrein nog op heur vot.
't Deeg häöm pein aon ziene maog.
En noe, noe ampa neet mie is, weet iech, heer heet ziech neet vergis.
Heer zal nog zien geliek goon kriege.
Mesjien is 't nog neet telaat en wèlle veer nog resultaat,
daan maage veer neet langer zwiege.

Refrein:
Mestreech, pas beter op dien telle, en blief toch liever stevig stoon.
Want es diech väölste väöl geis welle, daan is 't zoe met diech gedoon.

Kiek noe 'ns naor de Grote Staat, die wuert toch sjus e plagiaat,
vaan de Amsterdamse Kalverstraot.
Boe zien die winkelkes vaan toen, is dao dan niks mie aon te doen.
't Maak miech toch wel obstenaot.
Mestreech, diech wows zoe geer dat MECC, 't idee daorveur waor gaar neet gek,
meh laot 't wel nog op gèt lieke.
Want zoe begrip diech geine mins, es diech dien grenze neet mie kins,
en gere Europees wèls lieke.

Iech heb dich altied leef gehad, diech bis en bleifs de feinste stad,
zoe vol plezeer, sjarmant en sjoen.
Mestreech, diech maaks miech nog vaan streek, toch laot iech diech noets in de
steek.
Nog zellefs neet veur e mieljoen.
Mestreech, diech meins 't vas wel good en dat gief miech weer gooie mood,
meh iech zow 't wèl appreciere.
Blief toch gezoond en weur neet kraank, sjoen stad vol leeve en vol klaank.
Dink aoch aon us Mestreechtenere.