heer versteit ’t de zjuste snaor te rake
in mien hart maak heer de zuverste meziek
wat neet good is kin heer beter make
’ch zeen mien druime es iech in zien ouge kiek

soms begint ’t in mien hart te zinge
boe ’t nach waor maakde heer de lempkes aon
ederen daag wèl iech opnui beginne
mèt ’t strele vaan zien hand zach door mien haor

zoe allein mer wèl iech wijer leve
bij häöm veul iech miech vrij
en rösteg aajd te weure
same zij aon zij

heer kin al mien angste en mien wane
veult miech aon en hèlt miech vas, raak miech neet kwiet
es iech lach kin heer allein de traone
die dao achter ligge in d’n tied

zoe allein mer wèl iech wijer leve
want bij häöm veul iech miech vrij
same heerlek aajd te weure
’nen druim veur allebij

d’r zien gein wäörd um iemes oet te lègke
wat heer zoonder ’t te wete mèt miech deit
’ch weit allein de jaore die nog koume
goon wie ’nen druim es heer neve miech steit