De zoomerdaag waor prachtig, de zon ging langzaam onder.
't Waor dao aan 't sjtrand in Mexico.
Dao trof ich 'ns 'n maedsje, de knappe Guanita.
Häör Mexicaans beveel mich sowieso.
Woohoohoo ... Mexican leefde.

Guanita leet mich gaar neet miej mèt rus.
Door häör Mexicaanse leefde waor ich oetgeblus.
't Geluk, dat haet mich toen ech toegelach,
en veer höbbe nog allein mer aan leefde gedach.

En wie de zon weer opkaom, toen woort de daag zoa prachtig.
Dao in 't sjoane land van Mexico.
Dat maedsje Guanita, zoa knap, God allemachtig,
ze wou weer met mich vrieje sowieso.
Woohoohoo ... Mexican leefde.