Mia
Mia, o Mia, iech dink a dieng oge blauw.
Wen iech nit hauw jesjaose, woats doe noe nog mieng vrauw.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.
Iech zoeët diech bis i Venlo, iech en mie pistool.
Iech bréchet bij heur binne en bong hem an d'r sjtool.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.
't Woeët do ónsimpatiesj, kaod en jans verrukt.
D'r duvel koam doe in miech los en han doe aafjedrukt.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.
Iech han jeweun jesjaose en sjoos hem in de bats.
Iech koeët 'm nit zieë kriesje, d'r tswaide tróf 'm in 't hats.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.
In de cel ken iech nit sjloffe, huur iech Mia zienne sjrei.
Durch die tswai verdomde koeëjele is 't Mia noe nit mieë hei.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.
Al is die vrommesj inne duvel, doe kans 'm losse joa,
of doe kans mit dieng jeleefd doeë, wat iech mit 't Mia han jedoa.
't Mia is nit mieë, jammer jenóg, 't Mia is nit mieë.