Miene leeve god
Wie 't vreuger woar, doa kin ich nog van dreume,
't Leek waal allemoal 'n schilderie.
Noe zeen ich langs mich haer 't laeve streume,
wie sjnel geit alles toch aan mich vuurbie.
Op zoeën moment, dan kin ich mich nog vruuje,
en zinge tegeliek van puur geluk.
Ich zou dan alle luuj waal wille duuje,
en zegke, maak dich toch neet zoeë druk ...
Refrein:
Miene leeve God, wat geit d'r tied toch vlot.
Doon mer langzaam aan, 't lupt zoeë wie 't laupe moôt.
Van ze laevesdaag, kins-te doa nieks aan doeën.
En wat dan nog, dat makt 't laeve toch sjoeën.
Allenei kinne vier oos toch 'ns vergisse,
en jiekerei haat dat waal 'ns gedoan.
Mer vier kinne oos oongerei neet misse,
want zoonger dich kint dit toch neet besjtoan.
Op zoeën moment dan kin ich mich nog vruuje,
en zinge tegeliek van puur geluk.
Ich zou dan alle luuj waal wille duuje,
en zegke, maak dich toch neet zoeë druk ...
Dat geveul deez daag, doa geit mien hart van oape.
Nei, nieks in gans mien laeve deit mich sjpieët.
En joong en oud goant saame doer de stroate,
dat haat allein de Vasteloavestied.
Op zoeën moment dan kin ich mich nog vruuje,
en zinge tegeliek van puur geluk.
Ich zou dan alle luuj waal wille duuje,
en zegke, maak dich toch neet zoeë druk ...
Interm:
Noe loat 't dich 'ns good goan, num dich 'ns de tieëd.
Straks is 't gedoan en dan hubs-te veul sjpieët.