'n Limburgs kindj
De èllefde vanne èllefde den is ut weer zoeawiet
Den begintj veur mich miene allerdrökste tied
De optraejes vanne joekskepel beginne den alweer
Waer ich gevraog veur boerebroedegom doon ich det mèt plezeer
Refrein:
Ich bön un richtig Limburgs kindj
Jao jao un richtig Limburgs kindj
Ich höb mien hert dus roead gael greun gekleürd
Zoea wie det biej 'ne echte Limburger hüërt
Ich bön un richtig Limburgs kindj
Jao jao un richtig Limburgs kindj
Ich höb mien hert aan dich verlaore
Veur vastelaovendj bön ich gebaore
Ich höb mien hert aan dich verlaore
Ich bön un richtig Limburgs kindj
De kinjeroptoch regele det doon ich altied gaer
Wienieë is de bontje aovendj? Ouch dao gaon ich weer haer
En ut serenaatje veur de prins mèt de hermeniej
Is d'r örges get te doon in ut dörrep, den bön ich d'rbiej
Mien pekse nag bedinke det is nag inne maak
De fantazie weer laote gaon, ich maak ut gans nao miene smaak
Effe kieke nao ut waer, benuujd waat d'r daovan zaet
Ich mot ouch d'rveur zorge det ich mit dees daag good aet