Wie ‘t ken zoel ich neet weite, en det maak auch gaar niks oët;
mer ich gaon met de meujte pleite, ich huür neet de letste toët !
Wao of ich bun, det is egaal, ich bun de kloon van de ganse zaal !
En ich flaneer, door alles haer, sjpraek Vastelaovestaal !

Refrein:
Wae zal d'r nao mich nao hoës toe gaon ?
Of zal ich zelluf wir as allerletste nag heej sjtaon ?
Wae haolt mich in en blief wies morgevruug ?
Ich dink némes, want ich waer ‘t heej nag lang neet muug !
Wae zal d'r nao mich nao hoës toe gaon,
as de maon al lang aan ‘t druime is gegaon ?
Ich bun ‘n bietje gek, det ich ‘t nôw al höb gehad.
Jao, ich zoel van alles misse, wat ich thoës nôw ech neet had !

Kôm ich laat in ‘t kefeeke, jao, den weit geej van besjeit,
sjtaon ich drek al aan de teeke, met ‘n pilske, wie det geit !
En babbel bliej, met dae en die, en sjloët mich aan in die, träöte-riej !
Praot van alles en nag vuul miër, Vader Tiëd löp röstig wiër ...

Nae, ich gaon nag neet, nae, ich gaon nag neet,
nae, ich gaon nag neet nao hoës !