Refrein:
Bin waal aod, mer lang nog neet verslieëte,
de dokter keumptj bi-j os noeëts op bezeuk.
Ich zing en spring auch echt nog wi-j de beste.
Det geuftj mich moot en es goot vör mien kneuk.
Vastelaovundj, det es mich gegaeve,
heltj mich joonk en ich blief oppe bein.
't Zeen de beste daage in mieen laeve.
Di-j zeen zoeë schoeën, jao, di-j zeen zoeë fein.

Krieg al vreug in 't jaor dae kriebel.
't Es dan toeës niks as ein gegiebel.
Dae meziek, dae deut mich hieël goot.
Dao van Koeëktj mien vastelaovundjbloot.

Miene Driek, dae kantj echt neet geluive,
en dae zieët: ''Dich deus niks as fuive''.
Diene kook en aafwas lieëtste staon.
Stieës al klaor, jao, dich wils noow weer gaon.

Es de dieënsdig weer aangebroeëke,
mieëne bol dae zitj vol met spoeëke.
Det spektakel maakdje mich hieël stil.
Ich bin bejaortj, mer dit es waat ich wil.