Refrein:
‘t Weët net, net, gans effe angesj, ‘t weëd net neet wie ‘t hoeëd.
‘t Weët net, net, gans effe angesj, doe gleufs neet wat heij gebuëd.
Weg mit al dat sjtieve, ‘t fieës is noe begos.
Vier gont historie sjrieve, d’r bok breëkt in os los.
‘t Weët net, net, gans effe angesj, ‘t weët net neet wie ‘t hoeëd.
‘t Weët net, net, gans effe angesj, doe gleufs neet wat heij gebuëd.

De lüj in de kantoere benumme zich zoë net,
tussje die veer moere en och op tied noa bed.
Zoë kinste nieks beleëve, doe kieks alling mè sjwat.
‘t Leëve weët inne lange nieks, mit inne kótte sjtats. (2x)

Vier mótte angesj kieke, deë ambras hilt noe op.
Voet mit al dat sjieke, d’r poekel kinne ze op.
Dan weët ‘t leëve sjpassig, vier hant de tuut noe vol.
Vier gont noe draa wie Blücher, os is nieks te dol. (2x)