Ik zoog um loupe door de stad, en ik weit neet waat ik had.
Ik woort inens gans duuzelig, ik struukelde zoëwat.
't Waas ein wônderlik gezich, en det steit noow naeve mich.
Alles waat ik zegge woel, det zeg ik dich.

Refrein:
Nog efkes same, en nog eine kiër verleef,
det allein is àl... waat ik wil.
Door dich bin ik zoë good geluimp,
en nog lang neet oétgedruimp.
Efkes same, det is àlles waat ik wil...
Eine kiër mit dich, det sträötje gaon.
Zeg dan taege mich, 't is nog neet gedaon.

Dich bis die helf die beej mich pas, en ik hald dich stevig vas.
Weej kroépe doën beejein, in ôzze vastelaoves-jas.
En is 't strakkes weer gedaon, dan laot ik dich nog neet gaon.
Wae det meimak, kan dit leedje good verstaon.