Refrein:
0, o, Mathilde, ik woej ik wilde,
zoe gaer nag eine kiër, mâr lifs nag miër.
0, o Mathilde, ik woej ik wilde,
zoe gaer nag eine kiër, mâr ja, dât meug ni miër.

Ik kôs mienen dreij nag ni vinde,
wie ik dich in en hukske zoog staon.
Enthousiast vertel ik steeds mien vrinde,
wie ut mich dreej daag haet vergaon.

Weej fiëste as kienger dôr de straote,
en verkleid as boër en boërin.
En weej leete de minse mâr praote.
dreej daag waar-se mien beste vriendin.

Mâr good dât ut ens is aafgelaupe,
anders woord ut fiëste nag 'ne sleur.
Vân de bank môs ik dân ut hoes verkaupe.
Eure mins wees mich vierkant de deur...