Och Karel, wat bis diech toch voel.
Gànk diech ins wasse, veeg diech ins door d'n moel.
Dien humme stink zoe nao de zweit.
Zou's diech soms meine, tot iech dat neet weit.

Refrein:
Karel, wat bis diech toch unnen onnut, veur miech is 't gedoon.
De stinks wie 'n beerput, veur mien part kinste goon.
Karel, och diech mòs dat neet vergete, boerum deis diech dat noe.
Diech zals toch wel wete, och, dat stink toch zoe.

Och Karel, wat bis diech toch voel.
Noe mòste ins kieke, wat unne vieze boel.
De rotzooi lik beij diech met heüp.
Es dat zoe doorgeit, dan gaon iech op de leüp.