Refrein:
Och laot mich nôw maar gaon.
Det meug ik neet van mooder, det is toch niks gedaon..
Det vreeje in ut schiensel van de maon.
Hald mich zoe stief neet vas, daor kan ik gaaroet taege.
Dich maks mich zoe verlaege, och laot mich nôw maar gaon.

Os Annemie det is, geluif mich maar gewis,
ein kind van melk en blood.
Maar vreeje kint ut neet, det duit um groet verdreet,
daorvan haet ut genne weet.
De letste carnaval ging Mieke naor d'n bal, met handrie van de Spie.
Dae woel um toen ens kosse, maar toen zag Annemie :

Maar Handrie van de Spie zag taege Annemie:
' Ik hald zoevuuel van dich '.
Toen pakde Mie um vas beej zien sluppejas,
en zag ' Noow liers dich mich,
gauw in de korte tied, mien moodere jao tot spiet,
ut vreeje en ut kosse good '.
Want mooder mot begriepe, det zit mich in ut blood.