wie ózze vader in d'n hieëmel
ein nuuj lichting vrouwluuj kreëerde
how'r de sjónste van hun veur mich besjtump
hae zag: die is noe vuuer dich
dao kinse mit boemele, foemele en kloemele
mer houd ze mich in gaodsnaam in ieëre
angesj nöm ich ze dich waer aaf
mer ómdat d'n hieër vergaete waor
mich te vertèlle wieste zoeëget aanlègks
kaom ich in mien zieënuwechtig gesjtamel
neet wiejjer es get verlangend gape

och leef mèrie, och leef mèrie
ich how dich zoeëväöl wille zègke
mer ich bin vergaete wie
och leef mèrie

mèrie, dat is è vrouwmesj
dat maak mich knatsjgek en döl
es dat mich in de pupsje kiek
daovan höbste gaê benöl
da rammelt mich 't gans liêf
en waer ich gans verward
en wat ich mich dan d'roêtkraom
dat haet dan kop nog sjtart

ich höb mich vuuergenómme
ich vertèl wat ich vuuer'm veul
ummertoe aan häör mòt dinke
sjtaek 't neet ónger benk of sjteul
mer es ich 'm da taegekóm
krieg ich nieks mieë oêt mien sjtraôt
dan kin ich allein nog gape
nao die idiale maot

mèrie, es ich dich oeëjt èns kriêg
ich geluif ich duuj dich plat
ich gòng vuuer dich es doe dat wols
nog èns ekstra good in bad
ich zouw de sjoon zelfs wiekse
och mèrie, ich höb dich leef
mer doe bis vuuer miê gehuuege
waal de idiale zeef