An waas ein aardig maedje, opgeruumd en content.
Wengskses wie ein roëze blaedje, Sjang eine flinke vent.
Aan An vroog dan ouk eederein, zelfs groët en klein (bis):
An is die vreéjerie gedaon, of zulste trouwe gaon.

Refrein:
Och An, och An, och An, wie geit 't toch met Sjang.
Hilt dae nog vuël van dich, kom toch, vertel 't mich.
Och An, och An, vertel ens wat, ôs ens wat (bis).
Och An vertel ens wat van diene leefste schat.

As 't waar kwart veur neege, vader zoot in de praos.
Ging An, Sjang vestus taege, baodschap deej gennen haos.
Mooder stook An ein dieke voes, kwaam laat nao hoes (bis).
Vader zag, An luuster ens héj, zit dich ens efkes béj.

Geit 't dan nao zien bedje, lacht An zoë veur zich haer.
Baeijt 't dan zien gebedje, en leed zich stiekum neer.
Zutjes zinge ze onverwach, de koedeljach (bis).
De breurs en zusters al beijein, det wonder moei refrein: