Refrein:
Och waas ik maar ein veugelke, dan vloog ik in de loch.
Dan sloog ik met mien vleugelkes, dan had ik spass genog.
Ein hiel klein kiebig veugelke, det vloog zonder benzien.
Zoe fladdere met de vleugelkes, och, waat zoe det joeksig zien.

Ik wil mei zoe now en dan wat anders in mien laeve.
Daorum is mich God zij dank fantasie gegaeve.
Ik waan mich in ein paradies en liek soms neet good snik.
Ik vier dan vastelaovend, now zing maar net wie ik.

Idder mins wilt mei en dan van alles fantaseere.
Daorum laot um astebleef stiekum toch geweere.
Hae druimt dan van ein paradies en zit op ziene stek.
Dan viert hae vastelaovend, det is toch ech te gek.

Unne mins zuut aaf en toe ze heej en dao wat vleege.
Maar det blief zoe onder os gezag en auk gezweege.
Hae is dan in det paradies en houwt zich op den baom.
Zoe viert hae vastelaovend en zingt zich boehte aom.