Och wen iech diech
D'r pappa en de mamma zint al joare,
jetrouwd en haode jans erg vöal van ee.
De mamma poetst, d'r pappa drinkt d'r kloare,
en zetst ziech mit de bee da uvver ee.
Zoeë is dat en zoeë zal dat ummer blieve.
De mam zeët joa, d'r pap hat ummer reët.
Me jister koam 'e heem mit jet blumsjer, jóng deë sjweem,
En wits'te wat heë zeët?
Refrein:
Och wen iech diech, och wen iech diech,
och wen iech diech nit huij,
da wuur iech doch, da wuur iech doch,
't leëve allang muij.
Da huij iech diech, da huij iech diech,
da huij iech diech nit heem.
En zeus iech noe tse kieke,
mit e wirklich groeës probleem.
D'r opa en de oma junt spatsere,
en zetse ziech jemuutliech óp ing bank.
Doa zitse ze de luuj tse observere,
dat dunt die tswei besjimmt al joare lank.
Da sjunt ze óp en krient ziech an e hengke.
't Fieng sjtoekt da óp heem aa mit d'r Greët.
Heem jekoame jieët'e heur e muultje da,
en wits'te wat 't zeët?