Refrein:
Och wie sjoean, och wie sjoean, hiej vêltj nemes oet de toean.
Jônges, maedjes, leuk verkleidj, de vastelaoveswindj dae weitj.
Blief neet staon dao aan de kantj, same danse handtj in handtj.
Vader, mooder doon auch mêt, houw op die trôm of spuël trompöt.

Zeuk ich dêks un heutje, un bluuske of eine jas,
den gaon ich altied sjuume in de vastelaoves kast.
Dao vinj ich eeder jaor weer alles in terök,
mien pruuk, mien naas, mien bôks en zelfs mien bôntje zök.

Waat se dich auch aan duis, ut maaktj toch gaar niks oet,
of ut noe in 't roeat is, in 't greun of sjotse roet,
verkleidj es astronaut, giraf of miljonair,
es ingelke, kabuiterke of broene baer.