Hoensbroek, als kind in jou
leerde ik de wereld kennen,
vader steekt zoon met een riek,
bioscoopmagnaat koopt stemmen
voor een zetel in de raad, in het kasteel
spookte het verleden, boven het oude kerkje
zweefde een hemel die ik niet begreep.
We vingen stekelbaarsjes in het groen
van een beek, voor het aquarium
bij ons achterom. Ze kregen kleintjes,
zo was de liefde. Die geurde en ritselde
langs een smal pad tussen het koren.
De landkaart op school toonde wegen,
spoorlijnen, verre plaatsen waarheen je
reizen kon. Zes weken op een zandig eiland,
met school naar Engeland, Parijs,
de wereld werd steeds wijder.
Moeder vulde mijn koffer,
vader wist van een oude dichter
die zei: ‘Werde der Du bist’.
Ik vond onbekende ruimtes buiten
en in mijzelf, maar ook een kleine jongen
die op de stoep voor het huis
met zijn zak vol knikkers was blijven spelen.