Ich vraog mich aaf wae kènt ‘m neet?
De held oet ’t Bronsgreun land
Hae is de keuning van ‘t Limburgs leed, de parel van ’t Heuvelland
Ich vraog mich aaf wae kènt ‘m neet?
De man mèt de gouwe sjtöm
Gebrook is greutsj op dae troubadour en dao geit ’t noe toch òm

Refrein:
Sjef doe geufs òs goje raod en dat is neet verkiérd
Te genete van ’t laeve, dat höbs ste òs gelierd
Sjef doe raaks mèt groet gemaak, veur òs de sjuste sjnaor
In dien einvoud sjuult dien groete krach, al mie es 50 jaor

Ich vraog uch luuj wae kènt hiej neet?
De door Sjef gesjreve meziek
Limburg is zich gans bewòs, mèt zo’n talent zeen veer ech riek
Ich vraog uch luuj wae kènt ‘m neet?
De man mèt de gouwe sjtöm
Gebrook is greutsj op dae troubadour en dao geit ’t noe toch òm

In de kèrk, ’t kafee, ’t gemeinsjapshoes, in de feeszaal of in de tent
Euveral wo mer ’n fieeske is, dao is Sjef altied prezènt