Oh oh Mestreech

Iech wèl bès nog wel uns trök naor 't Mestreech vaan hiel get jaor geleije.
Nao ut ete u parteike voetbal in de straot, de meitskes lang de kant.
In december naor de berreg op Sint Pieter, de sleidus diech oonuuzel.
En zoondags smiddags naor de fellum in de koepel veur mèr viefendaartig cent.

Iech wèl bès nog wel uns trök naor de Bospoort, nao MVV goon loerre.
Joke Tonnaar, Criske Coenen en ouch Pummie, ze rende wie de peerd.
En v'r kaankerde op hun es vaan Fortuna mèr weer 'ns woord verlore.
Want bei eed'ren hoege bal, daan vloog d'n ummel mèr weer 'ns droonder door.

Refrein:
Oh oh Mestreech, waors tiech mer altied zoe gebleve.
In mien gedachte steis diech altied bovenaon.
Oh oh Mestreech, in die sjoen stad daor wel iech leve.
Jao, hiel mien leve, jao, dao kinste vaan op aon.

Iech wèl bès nog wel uns trök naor ut Mestreech vaan hiel get jaor geleije.
Naor ut patrenaat, de peerdstal of de stuurs d'n tienertied weer trök.
Met de meitskes op de brommer, get goon toere um de blits te kinne maake.
In de Piepelaoj veer u kwartsje, kraogste toen u lekker gleeske beer.

Iech wèl bès nog wel uns trök, ach, wat lik iech toch te zeivere.
Want Mestreech is nao al die jaore toch zoe veranderd.
Veur miech toch väöls te gaw, he, iech vin dat groete, dat hoofde eigelik neet
veur miech.
Zoe kump deen gooien tied dus never noets mie trök.