Dao zien jao van die tiëje, dan laote wae um gaon,
zoe aug met vastelaovend, dan zulle wae der staon.
En nemes kin os haoje, wae zien nog good ter bein,
mer wat der kin gebeure, det sjteit in oos refrein.

Refrein:
Zoe ronk de vasteloavestiehd
gebeurd ut idderein.
's aoves knolle gaar nao hoes,
is 's mörges neet zoe fijn.
de ûigskes zien get kleiner,
Ut köpke neet mier fris.
Doe geis dan toch mer wer op stap,
dao geit ut auch wer mis.
De kastelein goof mich nog get,
ut bleef wer neet béj ein.
Wae zien toen blieve hange
kwaame wer onger den trein.
Wae zien toen blieve hange
kwaame wer onger den trein.

Jao met dees daag dan zien wae, de ganse tiehd op stap,
de eurkes die ste thoes bis, die gaon dich best wel krap.
Doe hees gin zin in aete, mer wel wer hiel veul dorst,
en auch neet te geneete, mer det is os worst.

En is ut dan aswoensdig, dan is ut wer verbéj,
wae gaon dan hieringsjèlle en allemaol wer bléj
Dan kumpt de polonaeze, jao idderein krieg zin
en kan ut wer gebeure, dus vul de rest mer in.