Nirbik aan de Keutelbaek, boave Baek, wo 't pötje laek.
Dörpke achter ein dikke moer, dao huit de kirkklok op 't oer.
Mer mit de Vastelaovesdaag, dan is de kirkklok ram van sjlaag,
want Nirbik, dat geit op en neer, kom sjnap uch vas, dao gaon veer weer.

Refrein:
Op en neer geit Nirbik, Nirbik dat geit op en neer.
Keer op keer geit Nirbik door de kneeje nog 'ne keer.
Och wat is dat heerlik, op en neer in Nirbik weer.
Door de kneeje op en neer, zoa geit Nirbik, keer op keer.
Door de kneeje op en neer, Nirbik, dat geit op en neer.

Soms zeen de knäök zoa hél en sjtief, stjaon sjpiere ból in 't ganse lief.
Me kreunt zich dan 't bed déks oet en sjuuvelt langsaam door de boet.
Mer zeen die gekke daag weer dao, dan veul veer ôs weer viefteen jaor,
want Nirbik, dat geit op en neer, kom sjnap úch vas, dao gaon veer weer.