Refrein (2x):
Beij us, heij op 't Vriethof, weurt gans Mestreech weer knettergek,
en heij, de sjoenste optoch vaan zaateherremeniekes weer 'ns trek,
en heij, de sjoenste optoch vaan zaateherremeniekes weer 'ns trek.

Jao, ze hole alles oet die kas,
noe zuuch ze lammertere mèt die bas.
Ze make gere pauze, d'n doors dee is zoe groet.
Ze howwe en ze blooze, ze kriege aosemnoet.

't Mooswief veult zich eeder jaor sjatriek.
Veur hâôr make doezend maan meziek.
Ze trekke door de straote, mèt roetdoorloupe kop.
Ze kinne 't neet laote, ze vege bovedrop.

Ze trekke vaan de Vriethof naor de Staat,
en ier ze trôk zien, zien ze miestal zaat.
En nao de kwalliteite, daor weurt neet um gevraog.
Iech hôb nog noets vernome tot zich iemins heet beklaog.