Ut laeve dreijt om valle en opsjtaon.
De eine keer geit tich alles veur de windj.
Bis ze nemes, dan móste hil dök klaorsjtaon.
De anger keer geis ze door ut lintj.
Dan ligke ze dich te koejeneere,
en druims ze dèt ut tiej oojt zal keere.
Noe vandaag, vandaag is dèt ut geval,
bis ze emes op ut vastelaovesbal.

Refrein:
Ouch nemes kin emes waere, ouch nemes kin emes zeen.
Mit de prinsemöts vol vaere, kin nemes emes zeen.
Ouch nemes kin emes waere, ouch nemes kin emes zeen.
Mit get gelök klums ze hogerop, vergaet waal noojt doe kumps van óngerop.
Mit get gelök klums-ze hogerop. vergaet waal noojt doe kumps van óngerop.

Ut laeve dreijt om naeme en gaeve,
mit vastelaovend dreijt al, jao, al om dich.
Bis ze emes, kiek oet, dèt doert maar aeve,
mit aswoonsdig vil ze plat op dien gezich.
Bis ze weer nemes en sjreeuws ze van de dake:
'Worom höb géér van mich emes wille make?'
Ein wies lès, loester good nao de moraal:
Nao dees drie daag duis ze weer normaal!