Refrein:
Ouk … det … mót … kinne
’t veult zoeë lekker werm van binne
waat mós-ze dao noow mei beginne
de kins d’r zelf toch niks aan doon
Want det mót kinne
ik vind weej mótte maar beginne
haol noow dae Prins maar gauw nao binne
dan gaeve weej um van ketoen

Geej weit, ’t is vastelaovend
alles geit op ziène kop
zoeë hes-te idder aovend
waal ein ander maske op
De doedels dich wat aan
en de geis dao-mei op stap
de bis ein ander mins
jao, geej heb ’t al gesjnap

Hes dich gen zin, gen noeëd huur
want dan gaon ik waal allein
de wets, de vastelaovend
is ein fees veur idderein
De zuus dao minse
die-ste in gen tièje hes gezeen
ik kôm waal weer nao hoès
de zals mich morge waal weer zeen

En kump d’r einen tièd aan
des-te neet zoeë good mieèr kins
met vastelaovend
hes-te ongetwiefeld eine wins
Sloèt de ouge, oeëre aope
luuster nao dit leed
en druim dan det geej al ós same veur
óg zinge zeet