Twië maol doëzend jaor geleje,
kwaam d'r in 't Heilig Land.
Eine Keuning de stad ingereje,
en de kinder zweide, pelmkes in de hand.
En Hae woel gennen troën, genne golde kroën.
Maar Hae heel van de minse des te miër.
Ederein good gestump, zông 'Hosanna veur Dae kump
In de Naam van ôzze Leven Hiër!'

Refrein:
Palmhöltje, palmhöltje, in de zônneschien,
de volgende waek zal 't Paose zien.
Palmhöltje, palmhöltje, och, waat had ik gaer,
dae krintenhaan, die appelesien, en auk dae'n babbelaer.

Twië maol doëzend jaor geleje,
ware kinder net wie weej.
Lache waas auk 't leefs waat ze deje.
Wao 't plezeerig waas, dao ware zeej d'r beej.
En ze sprônge op straot, zônge in de maot,
en ze reepe alzelaeve Ziene Naam.
En ze struide toen rônd, palmblaajer op de grônd,
veur dae mins dae oët d'n Hemel kwaam.