Ik weit nog wie ik klein waas, en ging slaope in de weeg.
Dan sloot Mam de gerdiene, want ut waas nog vuuls te leeg.
Verzichtig trok ze aan ut tuijke van det biësje det dao hông.
Dan hoort ik weer det leedje det ôs Mam auk dökker zông.
Ze zoot mich nog ein kruutske met d'n doem op miene kop,
en smiespelde allein veur mich ein scheetgebedje op.

Refrein:
Pap en Mam ik wil ôg now bedanke,
veur al det knoevele det geej mich heb gedaon.
Ik zal ôch drek ein lekker kusje gaeve,
maar dan môt ik op de keukestool gaon staon.
Ik pak ôch dan hiel stevig vas zoelang ik kan,
geej ziet veur mich de allerleefste Pap en Mam.

Auk lierde ik ut laupe, beej eur same aan de hand.
Weej fietste nao de bös en speulde oore in ut zand.
Weej knoddelde met water, naeve ein of andere baek,
en deeje schuumke trekke an ôs fleske sôkkerpaek.
Dan ginge weej nao hoës en ik woort dierik in bad gedauwd.
Wat hebbe zeej toch allebei met mich vuul aafgesjauwd.