Refrein:
Grubbevors, jao Grubbevors, dich parel aan de Maas,
wao ik in miene kindertiëd zoê ech gelukkig waas.
Ik hald vân dich mien laeve lang, al bin ik wiët vân hoës,
want Grubbevors aan Mooder Maas blief iëwig mienen toës.

De plaats wao ik gebaore bin en wao ik gruüts op gaon,
wao ik de schoënste plaetskes ken, duk kattekwaod heb gedaon.
De sperjus is ok hiël bekend, wiët boëte ôs Limburgs land,
en daarum zing ik euveral, vur iddere rang en stand:

De megjes zien beej ôs hiël leef, zoe good met en leuke snoët.
't Is daorum dât vas iddere jông zôn megje nimp as broëd.
Met Gekke Maondig in ôs dôrp, zien da alde ok dur beej.
Zeej springe met en masker veur en zinge net as weej: