Pariès, hald dich maar vas gereid !
Weej kômme, ikke met mien broèd.
Met träöt en trôm, wie det zoë geit,
bluës de blaoskepel ôs oèt.
Dees reis is ôs gegaeve,
kedootje van de buurt.
Weej hebbe in ôs ganse laeve,
diene naam wal ens gehuërd.
As-se mich de waeg ouk wees,
ik weit nog neet ens wao-se lees.

Pariès, weej gaon neet met d'n trein,
neet met 't vleegtuug of d'n boët.
Dao-aan haet beej ôs idderein,
miër as zeeve bräörkes doëd.
De bus is kônfortabel,
de bis d'r in dreej 'heure',
en veur de buurt is det rendabel,
want det is ouk neet zoë deur.
Buurt, bedank heejveur, wie net,
ein reis verzörg door Tante Bet !

Refrein:
Pariès, Pariès, wat hebs dich in hoès !
Veur ôs had 't ech neet gehoove.
Weej waare al bliej, as de buure heej thoès,
ein klein envelöpke ôs goove.
Maar noow’t zoë wièd is, veuruit met de geit !
Ik haop, as weej truuk zien, det ôs hoès d'r nog steit !
Pariès, veur deeze kièr, veur ôs hoof det neet miër.