Ich weit `n kirkske in `n leef klein dörpke,
Es te zörg höbs mós te dao mer èns nao toe.
Wae wèt gebeurt d'r waal `n heel klein wónjer,
Kump `t gelök wie vanzelf nao dich toe.

Refrein:
Sjtaek `n kaerske aan bie Carolus,
Deil dien verdreet mit häöm in zien kepelke,
Veur das te `t wèts is al waer good.
Sjtaek `n kaerske aan bie Carolus,
`n Klein gebedje geuf mood en krach.
Laot dat kaerske gerös `n tiedje brenne,

Dao bie die meule is jederein welkom,
In dat sjoon kepelke, vlakbie de baek.
Zal Hae dat doon, mesjiens al bènne 'n waek.

In dat kirkske veuls te wermte, Zien krachte,
Prakkezeers te, dènks te neet aan de tied.
Jao Carolus nump dich mit in Zien gedachte,
Van dat kaerske kris doe geine sjpiet!