Peterke
Peterke dae woende in ein alde boerderie.
Heej wied vanaaf zien motto waas : ' Ut mak niks, c'est la vie '.
Maar op 'nen daag toen kwaam hae truuk van 't werke op 't land.
Hae keek ens good, och nae, dao stond zien boerderie in brand !
Refrein:
Jao det is pech, pech pech, pech pech pech.
Jao det is pech, pech pech, ut gelok waas beej um weg.
Jao det is pech, pech pech, pech pech pech.
Peterke dae had allein maar pech.
Peterke zien buure hadde pas 'ne nieje hond.
Dao ging hae dok mei wandele want wandele waas gezond.
Dan goeijde hae ein stokske weg en zei : ' Pak ut stokske, braaf ! '
Maar d'n hond begreep ut spelke neet zei : ' Hap ', twie vingers d'raaf !
Peterke dae zoog ein hiel moeij maedje orges staon.
Hae ging d'rhaer en vroog verlaege : ' Wilse met mich gaon ? '
Maar ut maedje det zei niks, nae ut maedje deej hiel kort.
Toen zoog hae det hae lolde met ein groet reklame-bord !
Peterke leep met ein deure bloomefaas op straot.
Die waas veur de verjeurdaag van 'ne gooje kammeraod.
Hae stook ein kruutsing euver, maar ut stopleech stond op roed.
En det had Peter neet gezeen en noow is Peter doed ...
Refrein:
Peterke dae had noow noeits mier pech ...