Op ein bleik stond ein geit, en op ein bleik stond ein geit,
zoë allein, zoë allein, en met sök aan de bein.
En op ein bleik stond ein geit, en op ein bleik stond ein geit,
en Pingalia neumde zich die geit.

Refrein:
Pingalia, Pingalia, zoo'n geit van 18 jaor, zoo'ne faldera.
Ut mek, mek, mek, nog achter in de nek,
maar ut vrejt al met ein knölke op de hek.
Pingalia, Pingalia, zoo'n geit van 18 jaor, zoo'ne faldera.
Ut mek, mek, mek, nog achter in de nek,
maar ut vrejt al op de hek.

Tante Nel had ôs gezag, en tante Nel had ôs gezag,
det die geit, det die geit zoë met de 'biem-bam' sleit.
En tante Nel had ôs gezag, en tante Nel had ôs gezag,
det ut knölke op de kneen waas gebrach.

En ut knölke is gegaon, en ut knölke is gegaon,
zoë allein, zoë allein, met zie'n sök op de bein.
En ut knölke is gegaon, en ut knölke is gegaon,
en ut geitje mek, mek now weer allein.