Sambalalala
Veul djae dae kriebel ouch,‘t zitj heej van binne,
‘t gieët weer beginne, vastelaovendj in Wieërt.
De minse lache weer met straolendje köpkes
Ze drînke zich dröpkes, ederein aanne zwier
En niks és schoeëner as de weegendje Samba
Vae kake La Bamba, goesj di-j huuëpe mer los
Jao ôngereîn mét edereîn en alles zitj heej doeëreîn
Dae Wieërter vastelaovendj luiptj wi-j ‘ne trein
Kiektj de minse inne straote,
Zwingendj oppe schoeënste maote
Vanne vastelaovendj-lidjes di-j weer klînke
Huuërtj ze zînge, zeetj ze sprînge
Vastelaovendj verwermtj de minse
Kiektj ze dânse in eur pekskes,
Zeetj ze zwejje mét eur klekskes
Vastelaovendj bringtj ‘t béste in uch boeëve
En és ‘t wêrm, és ‘t kaod, toch gaef ich uch eine raod
De zon di-j schientj vanuut eur hert heej oppe straot