Sóms zeen d'r van die tieje, nae, dan kènste neet väöl lieje.
Me veult zich óngelökkig en allein.
D'r is mer ein remedie, kóm, sjei oet mit die kommedie
En dènk mer zoa: Dat haet toch jederein
Nao wèntjer kump weer lente, dus wat maakse dich toch drök.
D'r zeen zoa väöl momente van get leefde en gelök..

Refrein :
Same, och dat doert mer aeve, same, geit zoa sjnel veurbiej.
Genete van et laeve dat deiste noe en hiej.
Same hiej mit dich te laeve, same druime zie aan zie.
Ich weit et doert mer aeve, gelök geit gauw veurbiej.

Mer ach, d'r zeen auch tieje, jao, dan bèsse weer dae 'blieje'.
Zónger zörg en ozel aan de kop.
Neet meè neij en nökkig, veuls dich vriej en zeelsgelökkig,
en lachs óm dien verdreet en dien getob.
Dan sjient de zon, 't is lente Tied van leefde en gelök.
Geneet van die momente want ze kómme noaits meè trök

Dus laot dich neet gauw kènne, laot et laeve dich verwènne,
biej alles waste deis en waste leès.
Laot de leefde dich ómerme en gelök dien hart verwerme.
Jao, maak van jedere daag e luchtig feès.
Want alles waste angere geufs aan leefde en gelök,
dat beste ech neet kwiet et kump vanzelf weer nao dich trök..