't Is Mert in Zitterd op neugeteen Meert.
Dao mòt me van proffeteire.
Ene boereminsj kikt ummer oet,
nao vour, nao getuug of deire.

Den eine haet einen duur van doon,
en angere zuike zich geite.
En deeze ei verke, dae ein kou...,
en ze foetele dat ze sjweite!

Sint Jozep is eine gouë minsj.
Hae leet ziene Mert floreire.
En de jònges kònnen, òngesjteurd,
mit de maedjes karesseire.

En òngerwiel dat gesjreef wurd, wildj,
- Want boere zeen hel es ze hanjele, -
geit jònkheit sjtil zienen eige gank:
De bòntje paerkes wanjele...

En zoo haet mennige braave jòng,
(Dat broek jao neit versjweege)
van Sint Jozep zelf, - oppe Zittesje Mert,
zie vruike gekreege.