Sjei oeht

Tekst: 
Robert Janssen
Muziek: 
Robert Janssen
Artiest: 
Sjei Oeht
Album: 
Kuus oeht Kepèl - 'Schlagermiddig 1997-1998' - Stemra CCP 975
Plaats: 
Panningen

Mien leeve tante Nel, kôs midde in Kepèl, heure auto wir neet kwiet.
Ut waas wir ins wie duk, vul en vulste druk, dus ut deurde unne tied.
Ze reej truuk nao hoes toe, en wat is nôw de wiets?
Ze zat de wage neer en pakte zich de fiets.

Refrein:
Sjei oeht, dao weit ich alles van.
Sjei oeht, det heb ich alze leave.
Ich zit dur meij, zoe nôw en dan,
zoe aaf en toe ins neave.
Ut geit wel ins mis, mer wit ge wat det is,
det kin mich echt niks geave.
Ich hooij gooie mood, want ut geit mich nag good,
bin in de bleui, bleui, bleui, bleui, bleui van mien leave.

Miene buurman Frans, dae heij inins get sjans,
wie hea zaag zo'n sjoen figuur.
Van zonne achterkank, mit die hoar zoe lank,
rakte hea gans overstuur.
'Wil se soms get drinke?', vroog hea toen aan hèt.
'Nea', zag zie toen 'mer miene mins, dae lust wel get!'.

Minse, de moraal van dit kort verhaal,
is geleage in ut feit,
det Nel ut soms neet mit, en Frans meij teage zit,
wie ut os auch wel ins geit.
Al zorge zo'n zake wel ins vur gezeur,
van al die kleine missers, kriegt ut leave kleur.