Sjterre plökke
Veur uch wil veer de sjterre van de hemel plökke,
en ze veurzichtig in 'n glaze deuske doon.
Auch 't zunke en de maon es dat zou lökke,
zouw veer aan uch wille gaeve gans gewoon.
't Zunke zou uch eedere daag verwerme,
sjterkes sjtónge veur al uch wunsje klaor.
De maonesjien zou uch ómerme en besjerme,
de blauwe hemel hauw dao taege gein bezjwaor.
Mer sjterkes laote zich neet zoa mer plökke,
de zón en maon blieve hoog aan de hemel sjtaon.
Zolang de waereld al besjteit, zin die twee same.
Zónder hun hiejbaove zou de waereld gauw vergaon.
Auch de zón en maon höbbe waal ens kuure.
Dan raegent 't traone, mer daonao kump zónnesjien.
Zo is auch 't laeve, 'ne lange waeg vol avonture,
van numme, gaeve en sóms get water biej de wien.
Zolang de sjterkes aan de hemel blieve sjtraole,
zolang verleef zin wie 't zunneke en de maon,
zovööl gelök, dat wunsj veer uch waal doezend jaore.
Zo te kènne laeve, dat geuf zin aan uch besjtaon.
Veer wunsje uch 'n sjtraolend laeve.
Waer zo gelökkig wie 't zunneke en de maon.
't Sjteit in de sjterre wat 't laeve uch zal gaeve.
Laot de leefde nooits verlaore gaon.