Ich höb vööl gereis en vööl gezeen, op zeuk nao avontuur.
Gesjlaope in hotels, sóms goojkaup, dan heel duur.
Mèr wo ich góng (ging), en wo ich sjtóng (sjting), 't waor eu'vral aeve kil.
Sjtuur mich trök nao Limburg, dat is alles wat ich wil.

Tilburg is te röstig, Rotterdam vööl te drök,
't sjtrandj van Sjeeveninge, neij, dao vóng ich gein gelök.
Ze zègke dao in Holland: de Randsjtad is de spil.
Mèr sjtuur mich trök nao Limburg, dat is alles wat ich wil.

Refrein:
Sjtuur mich trök nao mien Limburg, sjtuur mich trök nao Limburg.
In 'n groate doos, mit van Gend en Loos.
Wat höb ich toch gedaon? Worom noe weggegaon?
Sjtuur mich trök nao Limburg, sjtuur mich trök nao Limburg.
Ich sjtaon in brandj veur mien heuvellandj.

Ich wil neet meej gaon zeile, want Loosdrech is te naat.
Ich wil auch neet meej sjaatse, in dat Heereveense gaat.
Amsterdam dat is veur mich 'n doevetil.
Dus sjtuur mich trök nao Limburg, dat is alles wat ich wil.

't Vriethof in Mestreech, of 't kesjteel van Gebrook,
Limburg is 'n paradies, tösje Vaols en Mook.
't Roesje van de bösj, daovan kriste toch 'n ril.
Sjtuur mich trök nao Limburg, dat is alles wat ich wil.