Refrein:
Sjteyl en zien Soppers, die zulle noeits vergaon.
Zoelang as zich de waereld dreijt, zal Sjteyl blieve besjtaon.
Want woë ving-se zôn maedjes, zôn lekker glaeske beer.
Allein op Sjteyl, mien plaetske leef van lol en vuël plezeer.

Ôzze Sjeng waas zoeget in hiel Limburg bekent.
Wat kôs hae dao nôw toch aan doon,
det hae gaer de maedjes en de paedjes verkent.
Det zoot ôzze Sjeng in de sjoon.
Maar urges in Limburg vult Sjengske zich thoés,
det is in ein plaetske zoë klein.
En doch hae dao aan, jao den lachde hae ens,
en zông hae dit refrein:

Ôzze Sjeng waas auch ens in de hel op bezeuk,
de duuvels die sjprônge dao rôngk.
Net waas hae d'r in of hae vloog d'r al oét,
want dao waas ut ech neet gezôngk.
Maar dao den, daen duuvel, dao veur aan den tap,
waas det den neet Juupke van Thei ?
Zeej zooge elkaar en Sjeng rende d'r haer,
en toen zônge ze allebei ........