't autoke

Tekst: 
Bèr Veugen
Plaats: 
Maastricht

De man vaan bij us neve
Dee heet ’t geriskeerd
Ze koste zich good hellepe
Weurd hier en doa beweerd
En een week of get geleie
Sjus veur ’t nui seizoen
Heeft heer een autoke gekoch
Boe zouwe ze’t vaan doen?

Refrein:
Ze höbbe zich een autoke gekoch
En geine, dee ’t iers nog wete moch
’t Is wel geine nuie,
Maar zuut nog prachtig oet
Met enne sjeunaatrekker moste d’r in
Met enne kurketrekker d’r oet…
’t Ding löp zoe gemiddeld ein op veer
Neet wat benzienverbruuk betröf of smeer,
Mer vaan de reparaties
En dat is de blamaasj:
Veur einen daag vaan rije
Mot’r veer daag in d’garaasj

Noa fietse koame brommers
Dat heet neet laang gedoord
Een scooterke dat weurd gekoch
’t Beste in zien soort,
Maar ’t woar nog neet ’t antwoord
Op hunnen groetste wins:
Een wegelke te rije
En te veule wie ‘ne prins

’t Is d’r vaan gekoame
Mer vroag aon niemand hoe
Pa mist z’n stevig drupke
En ma vindt ’t maar zoe-zoe
Op alles weurd bekrompe
Geen tuurjes (?), geen gebak,
En zeker geen nui klèdsje
Wil mer zwiege vaan e pak..

’t Is alles veur de garage
Veur olie of benzien,
Want pa wilt zich bij us
Es autorijer loate zien
Es levendig bewiesstuk
Nonchalant achter ’t stuur
Chauffeert er deur ’t stroatsje
Leve de hoog-conjunctuur.