't Fordje
Truuke zag èns taege Nelis: 'Laot veer d`nke aan oos sjtandj.
Alles veert in eine auto en veer sjtaon mer aan de kantj'.
'Jao', zag Nelis, 'ich mót zègge, dat höb ich ouch dèks gedach',
en op zekren daag haet Nelis 'n aaftansj Fordje mitgebrach.
Zoo tuf Melis mit zie Truuke in da Fordje door de sjtraot.
Al is 't gammel, maak 't herrie, de klòmmel deit 't gaar neit kaod.
De sjees, die löp, dat is ein sjpas,
wie eine wage van de superklas!
Wilt 't Fordje sóms neit wiejer, sjtik 'r de swingel in 't laok.
Dan begint 'r veur te sjwaame, Truuke ruip: ''t water kaok'.
Is de wage werm, lèk de Ford ein roukgerdien.
Dreet 't dènk op volle toere, dampt 't wie ei sjtoummassjien.
Zoo brach Nelis aan zie Truuke 't sjouffeijere ouch bie.
Op ei duuster paedje sjtóng get, Truuke dach: 'Noe gank opzie'.
Mer dat muurke wou neit wieke, truuke duut op de gaaspedaal.
Van 't fordje niks mee euver, Truu mit de minsj nao 't hospitaal!
Noe tuf Nelis mit zie Truuke niei mee in dat Fordje róndj,
want ze zègge: 'Nei, veer blieve toch mer lever kaergezóndj'.
De laevesdoer waas mer zoo kort.
Nelis sjprik neit mee van zien Ford!