Ein leed veur de Stadtsgarde van de Faubourg St. Jacques oet Remunj

't Laeve van eine gardis is zjwaor, dao hoof men zich neet om te sjtraevele.
Al deent'r ouch maar ein paar daag in 't jaor, toch wilt'r dao gaer euver zjwaegele.
Greuts vertelt'r van leef en van leid en wiej det 't mit de fourage sjteit, maar 't …

Refrein:
Gardemenke, hampelmenke, is zo vreug al sjrik'lik meug.
Gardemenke, hampelmenke, sjuuf terök euver de brök.
Al zien kroet haet hae versjaote, want hae kan 't sjpeel neet laote.
Maar hae druimp weer van'ne volgende daag, det'r os es sjtadsgardis plezeere maag.
Maar hae druimp weer van'ne volgende daag, det'r os plezeere maag.

De kunste van eine gardis zeen sjoon, me mot 'm maar ins laote foddele.
'n Bloom van papier in de luip motte doon, dao mosse 'm ins mit zeen noddele.
Sjtolz vertelt'r van waat'r al kan, me vreug zich döks aaf, jao, wo kint'r det van, want 't…….

't Pekske van eine gardis is kaal, dao zuus-se gein zilver aan glittere.
En nao ellef jaor ouch ein klein bietje vaal, toch wilt'r dao sjteeds weer in sjittere.
Zaet d'r: hiejin veul ich mich gezondj, dao trek ich nog ins ellef jaore in rondj, maar 't……