Refrein:
Höbs diech ouch weer dat geveul?
Dat geveul, wat d'ch drei daog kin begroepe.
't Is dat vastelaovendsspeul.
Veul de Mestreechter Geis door d'n prij kroepe.
Höbs diech ouch weer dat geveul?
Mèt gein inkel pen is 't te besjrieve.
't Is e groet gelök wat iech veul.
Kós dat geveul mer 't ganse jaor blieve.

't Vèlt neet te verklaore, 'ch weit neet wat is is.
Bij 't hure vaan die leedsjes, mie geveul heet 't noets mis.
't Is weer vastelaovend, dao hingk get in de loch.
Waor 't mer veur ieweg, es 't evekes moch.
't Blijf 'n groete vraog, die sjrevraoje op mien prij.
't Is intens gelök, 't huurt gewoen debij.