Zoem-zoem, zoem-zoem .......... etc ...........

Doa woar e bijsje sjlank en fien,
dat badet ziech ummer in d'r zonnesjien,
in de jode mörjezon, zoeët honieg in ing bótterblom.

De hoemmel mit d'r dikke boech,
zoos oave in inne sjtroech.
Ze woar verliebt en daat bij ziech,
dat bijsje wuur nog jet vuur miech.

Waad bis iech noa diech eraver kom,
leefste bijsje óp die bótterblom.
Iech wees urjens ing sjun wei, allerleefste honienbij.
Woa vier kanne sjmoeze-broeze óp ing blommesjprei.

Losse vier nit wade bis jeliech,
doe bis noen 't hümmelsje va miech ...
(broes mar wier an ee sjtuk va jeluk).
Zoem vuur miech d'r janse daag,
wen iech vuur diech d'r honieg maach.
Kóm mar jauw, iech kan albauw,
va jeluk nit mieë wade.