Refrein:
't Haesselderveld, ich höb 't gekentj, wie hiej allein beum nog sjtongen.
't Haesselderveld, ich weit 't nog good, wie veer hiej aan de appelkes gongen.
De wei mit de keu 't is nostalgie, d'r stongen gein hoezer, mer ein boerderie.
't Haesselderveld, ich weit 't nog good, wie heij allein beum nog stongen.

De grondj woort onteigend, d'n aannummer kom,
begoosjten te boewen, die beum gingen om.
Sjtroaten en hoezer, 't ging tegeliek,
op tied van ein jaor weer ein ganse nuuj wiek.
Gelaen dat is weer ein sjtök sjoaner gewoare.
Dae höb ich veur good mien hart aan verloare.

Ze koame hiej woone oet 't ganse landj.
't Pakde zich saame, v'r kreeg eine bandj.
Ein buurtvereniging woort opgerich.
't Haesselderveldj kreeg ein gans nuuj gezich.
Dao woone v'r saame en zeen vrunj gewoare,
en veul van ons kenjer, die zeen hiej geboare.