Limburgs land, hert verpand, blieheid in ôs laeve.
Wae dich kint, dich bemint, zal zien hert dich gaeve.
Heuveland in baemp en wei, druuegs de riekste kleier.
Limburgs land in bôs en hei, Ieuwige verleier !

Refrein:
Als ik dan veur good vertrek.
en adieu mien Limburg zegk.
Wiéflend klop ik op die deur
Piëtrus geit mich veur.
Eine wins, mien schoënste haop :
Laot mich' smaek ik op mien kneen.
'Altiëd Limburg zeen ! '

Land det zingk, land det bringk, zôn in eders woëning.
Land det straolt, riék ônthaolt, gastvreje veloëning.
Al dien good, dien humortroën, duit 't leid vervage.
Land vol mood, land wao ik woën, bliefs mien leefde drage.

Oet de Revu: 'Waat ennen tiëd'